مجموعه مطالعات شهر هوشمند
کتاب مجموعه مطالعات شهر هوشمند که با ترجمه و گردآوری: هانیه عظیم زادگان، پوپک حاجی سید جواد، هلی عزیزی، لی لی پاشایی کورعباسلو که با مقدمه ی دکتر مریم حق شناس انجام شده و به سفارش انجمن سواد رسانه ای ایران (گارگروه مهارت های سواد رسانه ای در شهر هوشمند) صورت گرفت.
کتاب حاضر چهار فصل دارد:
فصل اول: بهبود شبکه سازی اجتماعی در شهرهای هوشمند
فصل دوم: چه کسی از خدمات شهر هوشمند استفاده می کند و نتیجه حاصل از استفاده آن چیست
فصل سوم: چگونه ابتکارات شهر هوشمند به موفقیت می رسد
چارچوبی از ۲۰ جزء ساختاری برای راهبردهای دیجیتالسازی موفق جامعه
فصل چهارم: شهروند هوشمند
طراحی تعامل بین شهروندان و شهرهای هوشمند
چکیده
راهبرد مناسب برای دستیابی به یک شهر هوشمند با شانس موفقیت معقول چیست؟ البته ماهیت جامعه ممکن است متفاوت باشد. جامعه‌ی مورد نظر حتماٌ نباید یک شهر باشد – ممکن است یک ایالت، یک دانشگاه بزرگ، یک روستا، مجموعه‌ای از روستاها، یک کشور، یک شهر یا یک منطقه باشد. اهداف نیز ممکن است متفاوت باشند: آنها می‌توانند بیان پاسخ جامعه به «قدرت‌های دیجیتال» مانند آمدن برنامه‌های اوبر یا ایر بی‌ان‌بی به شهر باشد تا یک طرح شجاعانه و پویشگرانه شهرهوشمند یا محتوای دیجیتال سازی کشور. البته اندازه‌ها، نیازها، اهداف و فرهنگ‌های مختلف، راهبردهای و نتایج متفاوتی را ایجاد می‌کنند. با این توضیح می‌توانیم از بسیاری از تلاش‌های انجام‌شده برای دیجیتالی‌سازی جامعه و شهر هوشمند در سراسر جهان درس‌های فراوانی یاد بگیریم با این دیدگاه که مشخصا موقعیت، اندازه، فرهنگ و نوع جامعه را در نظر نگیریم. در کتاب من، با عنوان «معامله دیجیتالی جدید، چارچوبی شامل۲۰ «جزء ساختاری» را بیان کرده‌ام. کنترل تمام مجموعه‌های ۲۰ جزئی ساختاری، پایه و اساس موفقیت است. عدم رعایت برخی از آنها، شانس به دست آوردن نتایجی را که جامعه برای دستیابی به آن تلاش می‌کند، کاهش می‌دهد. در نظر گرفتن هر ۲۰ جزء ساختاری، می‌تواند پایه‌ای برای موفقیت باشد اما تضمینی بر این موضوع نیست. این بدان معنی است که شما مجموعه‌ای کامل از مواد تشکیل‌دهنده برای طبخ غذای مورد نظرتان را دارید. بسیاری از این اجزای ساختاری وابسته به یکدیگر هستند: رهبری خوب نمی‌تواند بدون روش‌های اداره کردن دیجیتالی مهیا شود، همانطور که هنر ارتباط بین هر چیزی نمی‌تواند بدون امنیت سایبری مناسب انجام شود. عدم توجه به بخشی از اجزا ساختاری، ممکن است روند تلاش‌ها در طول مسیر دچار اختلال شود. باز هم: جامعیت کلید موفقیت است.
